ارائۀ مدلی برای توانمندسازی مدیران مدارس ابتدایی: پژوهشی کیفی

با توجه به اینکه در آموزش و پرورش ایران مدیران آموزشی تقریباً بدون هیچ ملاک و صلاحیتی انتخاب می شوند، و بیشتر آن ها فاقد توانمندی های لازم برای مدیریت آموزشی می باشند؛این پژوهش کیفی باهدف ارائه الگویی جهت توانمندسازی مدیران مدارس ابتدایی شهر خرم ‌آباد انجام‌شده است. روش‌شناسی مورد استفاده در این مطالعه کیفی از نوع پدیدارشناسی است. جامعه آماری، شامل کلیه مدیران مدارس ابتدایی شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی 96-95 بود که تعداد آن‌ها اعم از زن و مرد شامل 142 نفر بودند. در این پژوهش از روش نمونه‌گیری هدفمند برای انتخاب نفر اول و برای انتخاب سایر افراد از فن گلوله برفی استفاده شد و با توجه به روش اشباع، تعداد افراد مصاحبه‌شونده 20 نفر تعیین شد. مشارکت‌کنندگان 20 نفر از مدیران باسابقۀ بالاتر از 12 سال ، مدیران نمونه استانی و دارای تحصیلات عالیه در آموزش‌وپرورش بودند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، مصاحبه‌ی نیمه ساختاریافته بود و جهت تحلیل داده‌ها از روش تحلیل محتوا استفاده گردید. در تحلیل یافته ها ابتدا با مرور و بازنگری متن مصاحبه ها، مفاهیم و عبارات معنی دار استخراج شدند؛ در مرحله بعد از تجزیه و تحلیل و کدگذاری، یافته‌ها نشان داد که 2 مؤلفه (عوامل سازمانی و عوامل فردی) بیشترین تأثیر را بر توانمندسازی مدیران مدارس ابتدایی شهر خرم‌آباد دارد. بر این اساس، محقق بر اساس مبانی نظری تحقیق، پیشینه‌ی توانمندسازی و تجزیه‌وتحلیل حاصل از مصاحبه، الگوی توانمندسازی را ارائه نمود.